اخذ تابعيت ايران: يكي از طرق تحصيل تابعيت مي باشد. به دست آوردن يا اخذ تابعيت ايران در قانون مدني بحث شده است. طبق ماده 979 قانون مدني قانون مدني شرايط تحصيل تابعيت به شرح زير است:
اشخاصي كه داراي شرايط ذيل باشند مي توانند تابعيت ايران را تحصيل كنند :
1- به سن هجده سال تمام رسيده باشند .
2- پنج سال اعم از متوالي يا متناوب در ايران ساكن بوده باشند.
3- فراري از خدمت نظامي نباشند.
4- در هيچ مملكتي به جنحه مهم يا جنايت غيرسياسي محكوم نشده باشند. در مورد فقره دوم اين ماده مدت اقامت در خارجه براي خدمت دولت ايران در حكم اقامت در خاك ايران است.
البته قانون مدني در ادامه براي اخذ تابعيت ايران براي افرادي با شرايط خاص اين امر را مجاز دانسته كه بدون رعايت موارد فوق اقدام به اخذ تابعيت ايران نمايند:
ماده 980 قانون مدني چنين مقرر داشته است:
«كساني كه به امور عام المنفعه ايران خدمت و يا مساعدت شاياني كرده باشند و همچنين اشخاصي كه داراي عيال ايراني هستند و از او اولاد دارند و يا داراي مقامات عالي علمي و متخصص در امور عام المنفعه مي باشند و تقاضاي ورود به تابعيت دولت جمهوري اسلامي ايران را مي نمايند در صورتي كه دولت ورود آنها را به تابعيت دولت جمهوري اسلامي ايران صلاح بداند بدون رعايت شرط اقامت ممكن است با تصويب هيات وزيران به تابعيت ايران قبول شوند».
حقوق ناشي از اخذتابعيت ايران
قانون گذار در ماده 982 قانون مدني حقوقي كه براي افرادي كه تابعيت ايران را اخذ نموده اند بيان كرده است. البته مواردي نيز در زمره ي استثناي قانون گذار قرار گرفته است. اين موارد به شرح زير است:
ماده 982 قانون مدني: « اشخاصي كه تحصيل تابعيت ايراني نموده يا بنمايند از كليه حقوقي كه براي ايرانيان مقرر است بهره مند مي شوند ليكن نمي توانند به مقامات زير نائل گردند:
1 – رياست جمهوري و معاونين او
2 – عضويت در شوراي نگهبان و رياست قوه قضائيه
3 – وزارت و كفالت وزارت و استانداري و فرمانداري
4 – عضويت در مجلس شوراي اسلامي
5 – عضويت شوراهاي استان و شهرستان و شهر
6 – استخدام در وزارت امور خارجه و نيز احراز هر گونه پست و يا ماموريت سياسي
7 – قضاوت
8 – عاليترين رده فرماندهي در ارتش و سپاه و نيروي انتظامي
9 – تصدي پستهاي مهم اطلاعاتي و امنيتي».